Voor de serie KUS.SEN #naturalia zijn gevonden vogelkarkassen de inzet tot verbeelding van vergankelijkheid der natuur. Om te blijven koesteren zijn de overblijfselen als een relikwie op een linnen kussen uitgestald. De fragiele skeletjes rusten op een bedje van antieke stukjes stof in zijde, linnen en wol.
De op het erf gevonden nesten vormen de basis voor de serie Upcycle Nature. In een verlaten nest zijn vogelkaarten verzameld, op een bed van verknipt oud borduurwerk. De met katoenen splijtgaren, in kruissteek geborduurde kaarten, zijn digitaal bewerkte prints van een oud telpatroon van vogels.
De met vlijt gebouwde nesten op een kleedje met vaal geworden bloemen borduursel, symboliseren vergankelijkheid. De aangehechte labels benoemen de vogelsoorten, die in het kunstige bouwsel nestelden. De afbeeldingen en tekst zijn geprint op canvas schilderslinnen. Het diditaal bewerkte telpatroon is geborduurd met katoenen garens.
Door de klimaatproblematiek zullen flora en fauna veranderen. En daarmee dreigen vele soorten te verdwijnen . . .
Uit een oud vogelalbum en een natuurgids zijn afbeeldingen van de meest bedreigde vogelsoorten gescand. De plaatjes zijn digitaal bewerkt en op canvas of linnen geprint. De tekst en vogelnamen zijn met de hand en/of machinaal geborduurd. De geborduurde kruisjes duiden op het aantal vogels, die bedreigd worden of kwetsbaar zijn.
Oude foto’s zijn aanleiding, om na jaren weer eens terug te keren naar het Groninger Wad. In de verbeelding is dezelfde plaats opgezocht als toen . . .
Digitaal bewerkte foto’s van het huidige landschap vormen de basis voor de zwart-wit kiekjes. Op de achterkant van de leporello is een tekst geborduurd met typische kenmerken van wad-flora en -fauna.
